PTASIE ZALOTY...

 

WIOSNA… Poza roślinami… wszystko co żywe budzi w sobie chęć rozmnażania,- a co za tym idzie i miłości. Mieszkając na skraju przecudnego parku, obserwacja przyrody nie jest trudna… a przyjemności w tym tyle, że zniweluje niejeden kłopot. W niedzielny ranek „niedzieli palmowej”, balkon mojego mieszkania stał się areną gołębich zalotów. I może nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że jeden z „panów” , modą obecną… ufryzował się na „irokeza”.

 

 Napuszona i bacznie przyglądająca się zalotnikom „dziewczynka”, usadowiła się na gałązce mojej hodowanej od kilku lat tui (wyszeptałam jej, że w przypadku złamania i jej wyrwie pióra z głowy).

Panowie siedząc na balkonowej barierce, prezentowali swoje wdzięki, nie zważając na fakt, iż Długi machał im z poza firanki zdjęcia.

 Gdybym miała wybierać ja,- zdecydowałabym się jednak na tego opierzonego bo coś ten irokezowy z jednym piórkiem na czubku głowy mnie osobiście- nie odpowiadał. Decyzji dziewczynki nie poznaliśmy, bo Brunek nie wytrzymał… i przegonił towarzystwo ratując moją ukochana tuję przed połamaniem. Za kilka dni poznam wybranka, bo gniazdo buduje się w oknie domu na przeciwko. I tak analizując swoje gusty stwierdziłam, że nigdy nie gustowałam w facetach z wygolonymi głowami, bo skojarzenia jakieś- takie więzienne zawsze miałam z takimi fryzurami.

Kawunia poranna-zaliczona. Słabiutka jak szanse gołębi na bycie orłem ale zawsze coś.