PIERWSZA SOBOTA NOWEGO ROKU...

Niepokój i lęk odczułam wraz z przyjściem nowego roku. A przecież ma być lepszy od poprzedniego… bo liczba 8 (2+1+5) na to wskazuje. Nie przeszło mi to do dziś choć wszyscy przekonują, że moje odczucia nie mają nic wspólnego z tym,- co się stanie. No „oby”.

Zaczął się hukiem kiejby z armat… który to huk zafundowali nam przy ratuszu włodarze miasta. Jak co roku z resztą. Ratusz ów znajduje się 200 metrów od zabytkowego 200-letniego, przepięknego parku. Obok tegoż parku znajduje się teatr… przy którym też odpalano petardy i gmach policji… która to także już od wielu lat „rozświetla” niebo ogniem i hukiem. O obywatelach, którzy poszli do parku odpalać ogień nie wspomnę. Tak więc wraz z nadejściem nowego roku zaczęła się „rzeź niewiniątek”. Dziesiątki ptaków jak oszalałe latały wśród drzew i domów. Przerażone wpadały na pnie drzew i mury domów. I jak co oku w pierwszy dzień owego… gospodzie domów sprzątali zwłoki z chodników. O innych zwierzętach nie wspominam,- bo to oczywiste.

Nie mam zwyczaju wypowiadać się na forach… choć często mam sporo do powiedzenia. Nie mam- bo nie chcę znaleźć się wśród grona ludzi uważających się za bezkarnych „bo w sieci są anonimowi”. Treści jakie wypisują, urągają często godności ludzkiej. Nienawiść i niechęć do wszystkich i wszystkiego wylewa się spod ich palcy niczym lawa jadu. Zwyczaj ten przerwałam w tym roku przy artykule o temacie noworocznych wybuchów. Krytykując   zaproponowałam jednocześnie rozwiązanie. Bezpieczne i praktyczne… bo spektakl można powtórzyć wielokrotnie dla tych, którzy w sylwestra się na to nie załapali… i dla dzieciaków. Propozycja moja polegała na stworzeniu medialnego pokazu z minionych ważnych zdarzeń oraz pokazu ogni sztucznych w wymiarze 3D jako iluminacje na fasadzie budynku.

Pokaz taki miasto podarowało obywatelom z okazji spalenia go 100 lat temu. Było niezwykle… pięknie… i do powtórzenia. Same zalety włącznie z tą że ekologicznie… wiec i może unia coś by nam „sypnęła” na ten cel. O komentarzach pisać nie będę. Z treści wszyscy domyślili się,- kto je pisał.

Tyle mogłam zrobić dla tych biednych zwierząt choć niewykluczone że starania będę kontynuowała.

A dla Państwa życzenia….

By się wszystko układało po Waszej myśli…

Byśmy żałowali odchodzącego 2015 jako najlepszego z przeżytych…

Żeby zdrowie… żeby kasa… żeby miłość i rodzinne ciepło…

I żebyście nie zostawili mojego bloga osamotnionym i nieodwiedzanym.

A po Twoim Gryzmolindo blogu została pustka i mój smutek.