TYGODNIOWE NEWSY...

 

Sobotni placek ze śliwkami miał zakalca. Naturalnie został pożarty w ciągu dwóch dni… bo właśnie takowy Długi lubi najbardziej. Szlag mnie trafia jak stoi przed piecykiem i powtarza zaklęcia „żeby był z zakalcem”. To samo robił gdy żyła Mama. Kucał przed szybą a Ona wściekała się tak,- jak ja teraz.

Sobota…- dzień szczególny bo omal nie zwariowałam ze szczęścia gdy zobaczyłam wolny parking przy targu. Natychmiast zajęłam to szczególne miejsce i ruszyłam „do bab”. Dałam naturalnie plamę… gdy zapatrzona w gruntowe, cudownie pachnące pomidory… powiedziałam do faceta „proszę pani”. Właściwie do dziś nie wiem czy baba to była czy chłop,- bo „niby piersi” rysowały się pod kufają… gęba wyglądała na babską… ale ponieważ grubawa była to istota- nijak nie mogłam zidentyfikować. Odzywałam się więc w końcu bezosobowo i kupiłam najcudowniej pachnące i smakujące pomidory jakie widziałam w ostatnim dziesięcioleciu. I śliwki były pyszne… i brzoskwinie… i ogromny pęczek włoszczyzny kosztował tylko 2,50… a nie prawie 4.00 jak w markecie. Miał w sobie prawdziwą pietruchę a nie pasternak… i rosół był pysznościowy.

Dwie prace na ukończeniu. Higieja i Adela będą już niedługo gotowe. Zrobiłam ogromną pracę siedząc nad sztalugami nie tylko w dzień. Spore płótna (80x80) niedługo zawisną na ścianach. Następny będzie „pocałunek”… i „wzburzona woda” Klimta.

Tak właściwie to obrzydło mi już to malowanie. Nigdy nie mogę robić to co chcę… tylko to, co jest akurat potrzebne. Jak rzemieślnik kurczę…

Nadal czegoś w organizmie mi brakuje. Odczuwam nieustanną chęć na ryby… pomidory… i owoce, które mogę jeść o każdej porze dnia i w dowolnych ilościach. Jadam już nawet „pełne ości” leszcze… a chleb zamieniłam na sałatkę z pomidorów. I praca… praca… i jeszcze raz praca… I dobrze… Gdy pracuję nie przychodzą mi do głowy głupoty.

Aaaaaa… i zapomniałabym nadmienić, że chyba jakiegoś wielbiciela mam w podwórzu. Co jakiś czas… pomimo dwukrotnych zabezpieczeń… na mojej wycieraczce pojawiają się kwiaty. W tym tygodniu były to miniaturowe, żółte różyczki. Fajne to,- bo na bieżąco mam świeże kwiaty w wazonie… Ale nurtuje pytanie KTO? TAKIEJ STAREJ KROWIE TAK SIĘ PRZYMILA?!